1 Year of Making
Laatst bijwerkt op zaterdag 12 november 2022.
Op het moment van schrijven is het 1 jaar geleden dat ik mijn 3d printer heb gekregen. Mijn 3d printer is mijn gateway drug geweest in het maken van fysieke projecten, dus zijn verjaardag is het perfecte moment om terug te kijken op wat ik het afgelopen jaar allemaal heb gemaakt.
Eerste prints
Het allereerste wat ik heb geprint was een test cube, om te kijken of alles goed werkte.
De 2de print was een Benchy. Een Benchy is een standaard test print die snel te printen is, maar veel valkuilen heeft van je everyday prints. Omdat de Benchy zo iconisch is, zijn problemen die je tegenkomt heel erg makkelijk te googlen.
Useless Crap Era
Als je een printer koopt, zijn er heel veel vrienden en familie willen dat je spul voor hun print. Aangezien de meeste dingen klein zijn, en filament goedkoop, kosten ze centen per stuk, maar het zorgt wel voor een eindeloze stroom aan nutteloze rotzooi. Vooral m’n verloofde was heel erg fan van hebbedingetjes printen.
Ja, dit was in de tijd toen Animal Crossing net uitkwam.
Een van de grootste voordelen van 3D Printen is dat je hele specifieke dingen kan maken en helemaal naar eigen wens kan ontwerpen. Voor mijn schoonbroerjes hebben we bijvoorbeeld switch Joycon holders gemaakt met hun eigen naam erin, en logos van favoriete spellen.
Eerste eigen ontwerpen
In mijn eerste post over 3D Printen heb ik verteld dat ik gebruik maak van Tinkercad, en dat ik aan het kijken was om te upgraden naar Fusion 360. Die post was zo’n beetje de laatste keer dat ik Tinkercad heb aangeraakt, want sindsdien gebruik ik niks anders meer.
Het fijne aan Fusion is dat je variabelen in kan stellen, waarmee je het hele model in een keer kan aanpassen als iets te los of te strak zit. Hierdoor is het heel makkelijk om iteratief te werken, en snel nieuwe versies maken als je prototype niet fijn genoeg blijkt te werken. Het eerste model dat ik in Fusion heb gemaakt, is dit kledingrek.
Omdat ik een grote jongen ben, moest het kledingrek ver van de muur hangen. Om het allemaal op mijn printer te laten passen, moest ik het in 2 delen printen, en was er geen ruimte om een 45° dragende balk te maken. Om het genoeg kracht te geven op die afstand, zijn de 2 onderdelen tegenelkaar gesandwicht tussen 2 metalen plaatjes waar gaten in zaten voor bouten. Kon ik dat niet gewoon printen? Misschien, maar Newton is een klootzak.
Waarom heb ik ze in 2 verschillende kleuren geprint? Murphy is ook een klootzak.
Printer Upgrades
Over het jaar heb ik veel aan mijn printer lopen sleutelen, maar omdat Cloudinary boos word als ik honderden foto’s per pagina opvraag, beperk ik me even tot 2. Als eerste OctoPrint. OctoPrint is een open-source software pakket waarmee je je printer draadloos kan besturen, en met een webcam in de gaten kan houden. Over het algemeen draait Octoprint op een Raspberry Pi met het besturingssysteem OctoPi, maar je kan het ook op bepaalde Android telefoons draaien met de app Octo4A. Dit laatste heeft als voordeel dat je niet een losse webcam hoeft te kopen, want de telefoon heeft al een ingebouwde camera. De camera stream is een heel stuk minder betrouwbaar dan op een RPI, maar heb nooit printproblemen ermee gehad. In April ben ik geupgrade naar een RPI met camera, omdat de er gewoon geen fijne betrouwbare plek was om de nogal loszittende kabel in mijn lack enclosure vast te zetten.
Mijn LACK Enclosure heeft al zijn eigen blogpost, maar ik moet er wel iets over kwijt. Ik gebruik hem nu zo’n half jaar, en hoewel die perfect werkt om geluid te dempen en warmte binnen te houden, hij maakt het een heel stuk meer werk om met de printer te rommelen. Aanpassingen en calibraties zijn nu gewoon minder comfortabel om te doen. Ik denk dat ik in de toekomst een nieuwere versie ga maken die onderhoud makkelijker maakt, maar aangezien er een kans bestaat dat we volgend jaar verhuizen, wordt dat een project voor in het nieuwe huis.
Dingen in het huis
Waar mijn printer vooral punten bij mijn verloofde heeft gemaakt, zijn de dingen die ik er mee in het huis heb gedaan. Van kapjes voor lelijke kabels, tot een tafel en een kast. Bijna elke kamer heeft wel iets wat ik geprint hebt om een specifiek probleem te verhelpen.
Eind november vorig jaar heb ik een tafel gemaakt om de kabels van onze modem en router weg te werken. Ik had toen nul zelfvertrouwen om zelf meubels te maken, dus ik heb 2 planken en 8 kleine blanken op maat laten zagen, en als IKEA meubels in elkaar geklikt. De tafel staat nog steeds, zonder dat het maar iets van problemen heeft gegeven.
Een 3D-printer is een hamer die alles er uit laat zien als een spijker, maar soms moet je Echte Mannen-Gereedschap™ gebruiken. Mijn vader heeft jaren terug een lasapparaat gekocht, maar op het project waar hij het voor gehaald heeft, nooit meer gebruikt. Rond die tijd had ik veel video’s zitten kijken van I Like To Make Stuff waaronder een aantal video’s over lassen. Het zag er redelijk makkelijk uit, dus ik heb mijn vader gevraagd of ik zijn lasapparaat kon lenen om een kastje te maken.
Aangezien we best dicht bij de Duitse grens wonen, en Hanna oorspronkelijk uit Duitsland komt, halen we zo’n 1x per maand boodschappen uit Duitsland. Dit geeft alleen het probleem dat we 2 verschillende statiegeld kratten hebben. In het begin stonden die gewoon op elkaar, maar naast dat het vervelend was om een van de kratten op te moeten tillen, het leverde ook problemen op als we veel statiegeldflessen hadden. De oplossing: De Krattenkast!
Aangezien alles rechte hoeken had, was dit het ideale lasproject voor een beginner. Deze hele kast heeft me bijna het hele weekend gekost, wat reuze meeviel met hoelang ik bezig was met het leren omgaan met het lasapparaat. De lasranden zijn misschien niet perfect, maar daar heb je verf en een slijptol voor.
Als finishing touches heb ik toch nog mijn printer gebruikt. Niet alleen waren de randen van de poten te ruw voor hout (en een van de poten iets te kort), maar ook heb ik een paar klemmetjes geprint die het houten blad vasthouden, en de vlaggetjes voor welke flessen in welke krat moeten.
Gridfinity
Rond 1 april heeft Zack Freedman zijn Gridfinity Modular Storage System uitgebracht, en ik ben direct op de bandwagon gesproken.
Niet alleen heb ik mijn bureaula helemaal Gridfinitied, ik heb ook een Gridfinity la gemaakt.
Electronics projects
Voordat ik begin aan mijn echte projecten, wil ik je mijn Frame of Shame laten zien.
Dit ding heeft dagen aan printen gekost, veel te veel filament, en heeft maanden bovenop mijn kast gelegen omdat ik het maar niet weg wou gooien. Het doel was om een MagicMirror te maken met een oud beeldscherm. Het probleem was dat het scherm veel te zwaar was om aan de muur te hangen met dat stomme frame erom. Daarnaast had ik spiegelfolie besteld, maar niet alleen was het meer “mirror-inspired” dan echt spiegelend, het was ook nog eens bijna net zo vervelend om netjes op te plakken als Satan’s keukengerij, plasticfolie. Dit project heeft veel te veel tijd en geld gekost, en ik ben blij dat ik het project in de kliko heb gesmeten. In plaats daarvan heb ik een kleinere versie gemaakt met mobiele telefoons, en zonder dat haatdragende folie.
Deze versie is van Hanna, en ziet er ondertussen iets anders uit, maar op deze foto staan alleen gegevens van mij, die toch al lang verlopen zijn. Op het scherm wat op de foto uit staat, staat normaal een todo lijstje.
Ah, Arduino, iedere maker heeft ooit wel iets met een Arduino gedaan. In mijn geval was het iets een lampje laten branden en daarna nooit meer. In de tussentijd heb ik wel 3 toetsenborden met RP2040-based microcontrollers gemaakt, en weet ik een heel stuk meer waarop ik moet Googlen. Een van de redenen waarom ik nooit een nut heb gezien om met een arduino te werken, is de grootte. Als ik de ruimte voor een computerbrein ter grote van een Raspberry Pi heb, dan ben ik veel meer geneigd om er een Raspberry Pi in te gooien, en lekker mijn code met Node.js te schrijven. Ik denk dat ik mijn Arduino in de toekomst wel af ga stoffen, aangezien ze veel makkelijk zijn om op een breadboard te prototypen dan de kleinere microcontrollers waar je dan headers op moet solderen.
Conclusie
Aangezien deze post al te lang begint te worden, moet ik een hele boel dingen voor nu skippen. Een belangrijk ding wil ik je nog wel meegeven. Laat je nooit aanpraten dat je niet creatief of handig genoeg bent om iets te maken. Niet door anderen, maar zeker niet door jezelf. Ik heb mijn printer heel erg als houvast gebruikt om dingen te maken, zonder handig te zijn. Ik was goed met technologie, was wat ik mezelf vertelde. Maar doordat ik steeds meer dingen ging doen, steeds meer dingen leerde door video’s erover te kijken, groeide over het jaar mijn zelfvertrouwen steeds meer waardoor ik steeds uitdagendere projecten aandurfde. In het begin van dit jaar vond ik het al spannend om een houtenkist voor een spel van mijn schoonbroertjes te maken, maar nu denk ik een betere salontafel te kunnen maken dan degene waar ik mijn hele jeugd mee opgegroeid ben. Het gaat sowieso beter zijn, want het gaat RGB-LEDs hebben. Alles is beter met RGB-LEDs.
Als laatste wil ik je nog wat links geven naar channels die mij enorm geholpen hebben om dingen uit te proberen:
- Zack Freedman / Voidstar Labs
- I Like To Make Stuff
- Evan and Katelyn (Warning: They are very American)
- Morley Kert
- Maker’s Muse
- CNC Kitchen
- Thomas Sanladerer
- 3D Printy
- Product Design Online